เซี่ยงไฮ้ 2017

ไปเดินเล่นอยู่ที่เซียงไฮ้เป็นเวลา ๕ วันเต็มๆ 

เป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิ ดอกไม้สีสันสวยงามทั้งไม้ยืนต้นและไม้ล้มลุก

ภาพนี้เป็นกำแแพงดอกไม้ ที่เป็นส่วนหนึ่งของกำแพงกั้นแม่น้ำ ด้านบนเปิดเป็นที่สาธารณะให้เดินเล่นได้  สะอาด สวยงาม

เมื่อเดินขึ้นไปสุดบันได หันหลังมามอง จะเห็นผู้คนคลาคล่ำ ทั้งด้านบนและด้านล่างของลาน

นึกถึงที่มีผู้เสนอให้ทำโครงการริมแม่น้ำเจ้าพระยาช่วงยานนาวา ซึ่งเป็นช่วงที่กรุงเทพฯ ยังขาดเขื่อนกั้นแม้น้ำอยู่ช่วงเดียว ทำแล้วจะได้เส้นทางเดินเล่นแบบนี้ แต่ผู้มีอำนาจกลับดึงดันจะสร้างทางจักรยาน ๑๔ ก.ม. จักรยานสำคัญกว่าคนเดิน!!

หันไปอีกทาง จะได้ภาพอาคารสูงของฝั่งพัฒนาใหม่เป็นย่านอาคารสำนักงาน แต่ละอาคารสร้างประชันแบบกันน่าชม อากาศสลัวหน่อยเพราะฝนทำท่าจะพรำลงมา ก็นี่เป็นฤดูใบไม้ผลิ ต้องการฝนมาปลุกให้ต้นไม้ตื่นจากหลับนานช่วงฤดูหนาว และฝนพรมให้ดอกไม้สดชื่น

ด้านพื้นดินของทางเดินที่ยกสูงขึ้นไปแบบเป็นสันเขื่อน มีร้านค้า หน้าร้านหันออกถนนให้คนนั่งกินอาหารกลางแจ้งได้ ไม่มีร้านใดได้วิวแม่น้ำแบบกินไปชมวิวไป แบบนั้นเปลืองพื้นที่   เปิดวิวแม่น้ำให้กับคนส่วนมากดีกว่า จะชมวิวก็ชม จะกินก็กิน

มีนิทรรศการใต้ดินให้ชม และมีรถคันเล็กที่แล่นบนราง แล่นในอุโมงค์มุดน้ำไปโผล่อีกฟาก  ในอุโมงค์มีแสงสีเสียง คำบรรยายคงจะน่าสนใจ แต่ไม่รู้ภาษาจีนก็ได้ยินเป็นเสียงเท่านั้นเอง ไม่เป็นภาษาที่เข้าใจได้

 

 

 

ดอกไม้สวยเห็นได้ทั่วไป ปลูกอยู่ริมทางก็มี ปลูกในกระถางใหญ่ก็มี เป็นกำแพงดอกไม้ก็มี   ส่วนที่เป็นกำแพงต้นไม้ดอกไม้ ที่ใส่มีหลายแบบ น่าจะพอบอกจากกระถางที่ใส่ต้นไม้ได้ว่า แบบไหนถาวร แบบไหนนำมาจัดวางเฉพาะกิจ

น่าสังเกตว่าคนที่นี่ไม่หอบหิ้วของแต่ใช้วิธีลากกระเป๋าเดินทางไปด้วย  ซึ่งเราก็อาจจะเคยสะดุดตาอยู่บ้างเวลานักท่องเที่ยวจีนไปช้อปปิ้งแถวสยามพารากอน ที่มีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่วางรอไว้ให้บรรจุของ

ส่วนสวนสาธารณะเป็นอีกหนึ่งที่พักผ่อนที่ไม่ต้องเสียเงิน  ในยามเช้าชาวเมืองวัยไม่ทำงานแล้วมาออกกำลังรำมวยจีน รำดาบ เล่นการละเล่นของท้องถิ่น เล่นว่าว ฯลฯ  ตามอัธยาศัย  ให้สังเกตราวสีเขียวๆ ริมสนาม ซึ่งใช้เป็นที่แขวนสัมภาระระหว่างที่ออกกำลัง ดูเรียบร้อยดี

 

อารมณ์เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ ริมทางแยกของถนนคนเดิน นานจิงลู่ 

 

เอทีเอ็ม ที่นี่อยู่ในตู้มิดชิด ไม่ต้องคอยป้องมือเวลาจะกดรหัส เหมาะมากสำหรับเมืองที่ผู้คนมีพื้นที่ห่างระหว่างกันค่อนข้างน้อย  คือคนมักจะยืนประชิดตัวอีกคนหนึ่งอย่างเห็นเป็นธรรมดา

 

 

ที่ให้ใช้ชีวิตกลางแจ้งแบบไม่ต้องเสียเงิน มีมากมาย นอกจากสวนสาธารณะ สวนและกำแพงริมแม่น้ำทั้งสองฝั่งแล้ว ถนนสำหรับเดินเท้ากระทั่งทางลอยฟ้าข้ามสี่แยกที่โค้งไปรอบ (เหมือนทางลอยฟ้าตรงอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ) ก็ทำไว้กว้างขวาง ใช้เพื่อเดินเล่น ยืนเล่น รับลม ชมวิวได้ด้วย ทั้งกลางวันและกลางคืนซึ่งตึกระฟ้าสมัยใหม่ที่รายรอบจุดไฟสวยงาม  และที่น่าสังเกตมากคือหาบเร่ แผงลอย ร้านเร่ หายไปจากถนนใหญ่ทั่วไปอย่างสิ้นเชิง

นวพร เรืองสกุล   พฤษภาคม 2560